ما را دنبال کنید

جستجوگر

آمارگیر

  • :: آمار مطالب
  • کل مطالب : 84
  • کل نظرات : 18
  • :: آمار کاربران
  • افراد آنلاين : 1
  • تعداد اعضا : 17
  • :: آمار بازديد
  • بازديد امروز : 46
  • بازديد ديروز : 14
  • بازديد کننده امروز : 10
  • بازديد کننده ديروز : 11
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل ديروز: 5
  • بازديد هفته : 100
  • بازديد ماه : 245
  • بازديد سال : 935
  • بازديد کلي : 8,618
  • :: اطلاعات شما
  • آي پي : 3.141.42.84
  • مرورگر : Safari 5.1
  • سيستم عامل :

 

  قیزلار داغا چیقایلینگ
گولوپ اویناپ بؤکه یلینگ
اِگسیلمأنه دردیمیز
گلینگ لأله قاقایلینگ
«دختران از کوه بالا رویم و در کوه شادی کنیم. برای کاستن دردهایمان بیایید لأله بخوانیم.»

لأله ها، ترانه های غمناک و سوزناکی هستند که دختران و نوعروسان ترکمن در شبهای مهتابی گرد هم آمده،می خوانند. لأله ها، حکایت از فغانهای جانسوز دخترانی دارند که با وجود کم سن وسالی، قربانی تصمیم گیری نابجای خانواده های خود شدند و تن به سرنوشتی شوم داده اند و عمری دراز در درد و رنجی جانکاه بسر برده اند. لأله ها، رنجواره ی بی حدّ و حصر و ناله های دختران ساده و معصومی هستند که به رسم ناخوشایند ایّام در ظلمی گوناگون قرار گرفته اند. از یک سو به جبر روزگار و رسم طائفه در کودکی به خانه ی بخت - به خانه ای که بر او پشیزی ارزش قائل نیستند- روانه شدند و نوعروسان کم سن و سال و کم تجربه باید از وظیفه ی اصلی و اساسی که همان زاد و ولد است بخوبی بر می آمدند و هم کارهای طاقت فرسای خانه را چون: قالی بافی، نمد بافی، شیردوشی، برپایی آلاچیق، پختن نان، فراهم کردن هیزم و رفت و روب خانه انجام می داده اند. امّا بدترین دردِ آنان، دردِ دوری از کانون گرم خانواده و دوری از دوستان و همسن و سالان و ایل و تبارِ خود بود. از یک سو، با وجود نقش اساسی در خانه، از هیچ گونه حقوق و مزایایی برخوردار نبودند،این ظلم و ستم قرنهای متمادی همواره بر گروهی مظلوم تحمیل می شده که از معصوم ترین و زحمتکش ترین زنانِ جامعه ترکمن بودند.

 

طولانی است ولی خوانیه

 

ادامه مطلب هم وجود دارد

 

 


ادامه مطلب

جشن عروسي تركمن ها

يكي از ويژگي‌هاي اصلي جشن ازدواج طايفه اَنولي‌ها رسم نامزدي (آداقلاما) است كه معمولاً پس از 12 سالگي پسر و دختر جاري مي شود. محقق برجسته تركمنستان .

بايرام صحتف در اثر خود به نام «لغت نامه‌مختصر اسلامي» چنين مي‌نويسد: « اين رسم در ميان تركمن‌ها نيز رواج داشته است. افراد ديگر اخلاقاً حق خواستگاري از دختر داراي نامزد را نداشته‌اند.» به پيروي از اين رسم دختر و يا پسر جوان بايد با نامزد خود ازدواج مي‌كرد.


ادامه مطلب هم وجود دارد


ادامه مطلب